εύτομος

εὔτομος, -ον (Α)

1. (για σχέδιο πόλεως) αυτός που είναι καλά και κανονικά διαιρεμένος, καλά ρυμοτομημένος

2. (για πολύτιμους λίθους) αυτός που είναι καλά κομμένος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + τομος (< τόμος «τεμάχιο» < τέμνω), πρβλ. από-τομος, επί-τομος].